عدالت |
عدالت
گفته شد که قوه وهمیه در کمالش به عدالت می رسد. عدالت در معنای اعم خود به معنای میانه روی در جمیع امور است.
|
عدالت افضل فضایل و اشرف کمالات است. عدالت سبب می شود جمیع صفات و اعمال
تعدیل شود. جمیع اخلاق فاضله از عدالت مترطب می شود و عدالت بر سه قسم است
به عبارتی پایه تمامی صفات حسنه است.
فسم اول: میان بندگان و خالق که باید کسب معرفت کنیم تا آنرا درک کنیم. کسب
معرفت و تحصیل محبت و درک آداب دین و اطاعت از پیغمیران و انقیاد احکام
شریعت از مهمترین راه های درک آن می باشد.
عدل از اصول دین است.
قسم دوم: عدالتی که میان مردم می باشد.
ادا کردن حقوق و رد امانات و انصاف در داد و ستدها و معاملات و تکریم
بزرگان (اساتید، پدران و مادران و ..) و احترام به پیران و فریادرسی
مظلومان و دستگیری ضعیفان این ها جزو عدالت بر مردم است.
قسم سوم: میان زنده ها و اموات ایشان
ادا کردن قرض مردگان (به جا آوردن وصیت آنها) که فقط شامل هزینه مالی کردن
نمی شود می تواند با یاد کردن آنها با صدقه دادن و استغفار و طلب مغفرت
کردن برای گناهانشان، انجام گیرد.
این معنای عدالت در اهم و اخص است.
|
|
| تعداد بازدیدکنندگان: | 1093 |
| تاریخ بارگذاری: | 1392/7/10 |
|